Roland Kaiser groeide op in West-Berlijn en vocht zich een weg omhoog naar het podium van de Duitse schlager. Zijn leven is een mengeling van triomfen en tragedie: van een moeilijke jeugd en gebroken familiebanden tot zijn doorbraak als geliefde zanger. Na jaren van carrièrehoogtepunten werd hij getroffen door een ernstige longziekte, maar dankzij een succesvolle transplantatie vond hij zichzelf opnieuw uit.
Jeugd van Roland Kaiser
Roland Kaiser, geboren als Ronald Keiler op 10 mei 1952 in West-Berlijn, groeide op in een periode vol uitdagingen en persoonlijke verliezen. Kaiser werd door zijn biologische moeder, die op zeventienjarige leeftijd ongewenst zwanger van hem raakte, kort na zijn geboorte afgestaan. De zorg voor hem werd overgenomen door een pleegmoeder, bij wie hij opgroeide in bescheiden omstandigheden. Hoewel ze geen familieband hadden, zorgde zij voor hem alsof hij haar eigen kind was en leerde ze hem, zoals Kaiser later vertelde, de belangrijkste lessen in het leven.
De vroege jaren van Kaiser waren niet zonder moeilijkheden. Zijn biologische moeder kon de zorg voor een kind destijds niet dragen en bezocht hem waarschijnlijk slechts één keer toen hij nog maar enkele maanden oud was. Kaiser heeft haar nooit persoonlijk ontmoet, en het contact met zijn biologische familie bleef gedurende zijn leven beperkt en pijnlijk. Op vijftienjarige leeftijd beleefde hij een ingrijpende gebeurtenis toen zijn pleegmoeder plotseling een beroerte kreeg. Hij stond op dat moment naast haar en moest drie weken lang dagelijks op ziekenbezoek, tot haar overlijden. Voor de jonge Kaiser volgden dagen van diepe droefenis en onzekerheid over zijn toekomst. Gelukkig werd hij uiteindelijk opgevangen door zijn tante.
Drie jaar na het overlijden van zijn pleegmoeder probeerde Kaiser via jeugdzorg contact op te nemen met zijn biologische ouders om toestemming te krijgen voor zijn rijbewijs. Tot zijn ontzetting ontdekte hij echter dat zijn ouders waren vermoord in een onopgeloste misdaad, vermoedelijk in de rosse buurt van Berlijn. Kaiser vertelde later dat hij vermoedde dat zijn vader betrokken was bij dubieuze zaken, en hoewel de zaak nooit is opgelost, heeft Kaiser inmiddels vrede gesloten met deze tragische gebeurtenis.
Ondanks zijn moeilijke jeugd bleef Kaiser zijn best doen om iets van zijn leven te maken. Hij verliet school en ging in de leer bij een autodealer. Hoewel hij aanvankelijk ook auto’s probeerde te verkopen, bleek dit niet zijn roeping. Hij had moeite met de commerciële verkooptactieken en hield zich niet altijd in tijdens gesprekken met klanten. Zo bekritiseerde hij vaak de kleurencombinaties of vond hij een motor te zwak voor de automaat, wat klanten vaak niet wilden horen. Dit leidde er uiteindelijk toe dat klanten eerder bij zijn collega’s kochten, en Kaiser werd al snel naar de reclameafdeling geplaatst van de Ford-dealer.
Zangcarrière
Het is begin jaren ’70 en de jonge Ronald Keiler werkt in de verkoop. Zijn muziekkennis bestaat op dat moment vooral uit rock, zoals de nummers van de Rolling Stones, en hij haalt schertsend zijn neus op voor het idee om zelf popliedjes te zingen. In gesprek met een verzekeringsagent noemt hij deze muziek “gewoon een beetje trallala.” Toevallig blijkt de agent een broer te hebben, Thomas Meisel, die succesvol muziekmanager is. Geïntrigeerd door Kaisers zelfverzekerde houding, geeft de agent hem zijn nummer: “Kijk maar eens of je dat trallala kunt zingen.”
Keiler belt, gaat op auditie en zingt “In the Ghetto” van Elvis Presley. Meisel is onder de indruk, en zo start Kaiser in 1974 met een driejarig contract en een nieuwe artiestennaam: Roland Kaiser. Het begin van een muziekcarrière die hem decennialang tot een van de meest gevierde schlagerzangers van Duitsland zou maken.
Zijn eerste singles in 1974 trekken bescheiden aandacht, maar de echte doorbraak komt drie jaar later, in 1977, met de hit “Sieben Fässer Wein,” zijn eerste single die de top tien bereikt. Hierna volgen meerdere iconische hits, zoals “Joana,” “Lebenslänglich Du” en “Ich glaub es geht schon wieder los,” die hem definitief in de spotlights plaatsen.
Kaisers grootste succes komt in 1980 met de single “Santa Maria,” die uitgroeit tot een gigantische hit in Duitsland, België en Nederland, en tweemaal goud behaalt. Met andere nummers als “Lieb mich ein letztes Mal” en “Manchmal möchte ich schon mit dir” blijft hij zijn populariteit in de jaren ’80 bestendigen. Zijn kenmerkende stijl en herkenbare stem maken hem geliefd in binnen- en buitenland en vestigen hem als een van de bestverkopende schlagerartiesten.
In de jaren ’90 wordt de glans van Kaisers carrière minder. Zijn singles behalen niet langer hoge posities in de hitlijsten, en de albums “Grenzenlos” en “Grenzenlos 2” experimenteren met popinvloeden, waarmee hij zijn trouwe schare fans teleurstelt. Toch weet Kaiser zich in deze tijd opnieuw uit te vinden, onder andere met de jaarlijkse “Kaisermania”-concerten in Dresden. Deze concerten aan de oevers van de Elbe trekken sinds 2003 duizenden bezoekers en worden een vast evenement in de Duitse schlagerwereld, waarmee Kaiser zijn status als popicoon behoudt.
Naast zijn muziek heeft Kaiser zich op verschillende andere gebieden begeven. Hij werkte als presentator, schreef scenario’s en waagde zich zelfs aan kinderboeken, waaronder de serie “Giblinge.” Ook verleende hij zijn stem aan de titelsong van de Duitse serie Dr. Stefan Frank – Der Arzt, dem die Frauen vertrauen, waarmee hij opnieuw een breed publiek bereikte.
Kaisers gezondheid verslechtert door een longziekte, en hij moet noodgedwongen een pauze nemen. Na een succesvolle operatie in 2011 keert hij terug naar het podium. Zijn comeback wordt groots gevierd, en met de tournee die volgt, laat hij zien dat zijn talent onverminderd aanwezig is. In 2014 brengt hij het album Seelenbahnen uit, dat al snel goud behaalt en de hit “Warum hast du nicht nein gesagt” voortbrengt, een duet met Maite Kelly dat een van de succesvolste nummers van het jaar wordt.
Kaiser blijft verrassen met zijn veelzijdigheid. In 2013 maakt hij zijn acteerdebuut in een aflevering van Tatort, de beroemde Duitse misdaadserie, waarin hij de rol speelt van zanger Roland König. Zijn acteerdebuut is een succes en trekt een recordaantal kijkers. Daarnaast publiceert hij in 2009 het boek Atempause, waarin hij zijn ziekte bespreekt en andere longpatiënten hoopt te inspireren. Het boek krijgt in 2011 een update en wordt ook als luisterboek uitgebracht. Het wordt goed ontvangen en bereikt de top 30 van de Spiegel-bestsellers.
Longziekte
In 2000 krijgt schlagerzanger Roland Kaiser een diagnose die zijn leven voor altijd verandert: COPD, een chronische longziekte waarbij de luchtwegen steeds nauwer worden. Hoewel de ziekte langzaam zijn longvolume verkleint en het ademen steeds zwaarder wordt, besluit Kaiser door te gaan met zijn carrière. Tien jaar lang blijft hij optreden, ondanks de fysieke strijd die dit met zich meebrengt. Totdat het uiteindelijk echt niet meer gaat.
In 2009 is de ziekte zover gevorderd dat Kaiser zich gedwongen voelt om zijn zangcarrière tijdelijk op pauze te zetten. Zijn gezondheid is op dat moment ernstig achteruitgegaan, en hij wordt op de wachtlijst geplaatst voor een longtransplantatie. Begin 2010 krijgt hij eindelijk het verlossende nieuws: een donorlong is beschikbaar. De operatie verloopt succesvol en betekent voor Kaiser een nieuw begin. Over de impact van de transplantatie vertelt hij: “De transplantatie heeft me in staat gesteld een tweede leven te beginnen. Dit geeft me een gevoel van grote nederigheid – maar ook verantwoordelijkheid. De nieuwe long is een geschenk, en ik heb de taak om hier zorgvuldig en bewust mee om te gaan.”
Hoewel de operatie goed verloopt, ervaart Kaiser ook enkele fysieke complicaties tijdens zijn revalidatie. Tijdens sportieve oefeningen breekt hij twee wervels, en later scheurt hij zijn achillespees en daardoor heeft hij een apart loopje. Kaiser, die veel cortisonen heeft gebruikt vanwege zijn COPD, legt uit dat zijn botten hierdoor kwetsbaarder zijn geworden. Ondanks de pijnlijke ervaringen kan hij er met zijn kenmerkende optimisme om lachen: “De wervelfracturen hebben me kleiner gemaakt en door de scheur is mijn loop niet meer zo elegant. Maar daar kan ik mee leven.”
Na de operatie beleeft Roland Kaiser ook een intiem en bijzonder moment met zijn dochter Annalena. Door de COPD waren zijn lippen, vingers en tenen vaak blauwachtig van kleur, en zijn ogen hadden een rode gloed. Toen zijn dochter hem na de transplantatie weer voor het eerst zag, zonder deze uiterlijke tekenen van ziekte, zei ze ontroerd tegen hem: “Pap, je ziet er zo mooi uit. Je hebt zulke mooie ogen.” Voor Kaiser is dit een emotioneel moment. Hij zegt dat hij zich voor het eerst sinds lange tijd geen “alien” voelt, maar een normale man.
De transplantatie geeft Kaiser een ongekende tweede kans, zowel in zijn privéleven als in zijn carrière. Hij voelt niet alleen een diepe dankbaarheid voor zijn nieuwe long, maar ook een hernieuwde verantwoordelijkheid om bewust te leven. Met deze positieve energie keert hij in 2011 terug naar het podium, waarbij fans zijn comeback met open armen verwelkomen. De jaren daarna blijken bijzonder succesvol; zijn populariteit bereikt nieuwe hoogten en zijn muziek vindt een groter publiek dan ooit tevoren.
Familieleven van Roland Kaiser
Roland Kaiser heeft in zijn privéleven een aantal turbulente jaren gekend, maar uiteindelijk zijn geluk gevonden. Hij trouwde in 1980 met zijn eerste vrouw, Christina Keiler, met wie hij tien jaar samen was. Zij hertrouwde later met acteur Michael Lesch en woont nu met hem in Thailand.
Na zijn eerste huwelijk trouwde Kaiser in 1990 met actrice Anja Schütte, en samen kregen ze een zoon, Hendrik, geboren in 1990. Dit huwelijk hield slechts vijf jaar stand. Roland kijkt zelfkritisch terug op deze relaties en geeft aan dat het vooral zijn eigen gedrag was dat tot scheiding leidde. In zijn eerste huwelijk was hij vaak ontrouw, en tijdens zijn tweede huwelijk werd hij opgeslokt door zijn werk als tv-producer en muzikant, waardoor hij zijn familie vaak verwaarloosde.
Het keerpunt in Roland Kaisers liefdesleven kwam met Silvia, een vrouw die hij voor het eerst ontmoette op 15 maart 1984. Hoewel hij toen 30 was en zij 18, voelden ze direct een connectie. Ze leerden elkaar kennen na een van zijn concerten in Münster, waar hij haar en haar zus uitnodigde voor een after-show party. Ondanks de vonk die toen oversloeg, bleef hun contact in eerste instantie vriendschappelijk en sporadisch. Pas in 1993, toen ze elkaar weer ontmoetten en Kaiser haar uitnodigde voor zijn tournee, begon hun geheime relatie.
Roland en Silvia waren destijds allebei in andere relaties, maar de aantrekkingskracht tussen hen was onmiskenbaar. In zijn biografie beschrijft Kaiser de impact van Silvia’s “grote groene ogen” waarin hij warmte, zorg en een vleugje erotiek vond. Niet lang daarna besloten beiden hun eerdere relaties te beëindigen om samen verder te gaan. Roland zegt hierover: “Silvia was de vrouw met wie ik wilde samenleven, kinderen krijgen, een huis bouwen en oud worden.”
In 1996 bekroonden ze hun liefde met een huwelijk. Het stel kreeg samen twee kinderen, Jan (geboren in 1996) en Annalena (geboren in 1999). Silvia bracht bovendien haar zoon Tim mee in het gezin. Inmiddels geniet Roland van zijn rol als opa van twee kleindochters, de kinderen van Tim en zijn vrouw Annika.
